یک مطالعه علمی انجام‌شده توسط ناسا نشان می‌دهد که اندازه ماه به‌تدریج در حال کوچک شدن است. این انقباض ناشی از زلزله‌های ماه و رانش‌های سطحی به دلیل سرمای شدید در منطقه قطب جنوبی ماه است. طبق گزارش "وبلاگ فردا بازار" به نقل از اسکای نیوز، محققان بر این باورند که در طول میلیون‌ها سال گذشته، محیط ماه حدود ۴۶ متر کوچک شده است. هرچند این عدد در مقیاس زمین‌شناسی بزرگ است، اما تأثیر قابل‌توجهی بر زمین یا چرخه‌های جزر و مدی ندارد.
زلزله‌های ماه و نقش آن‌ها در انقباض
تام واترز، زمین‌شناس قمری و نویسنده این مطالعه، توضیح می‌دهد که بسیاری از مردم تصور می‌کنند ماه از نظر زمین‌شناسی یک جسم مرده است و تغییراتی در آن رخ نمی‌دهد. اما واقعیت این است که ماه با سرد شدن، منقبض می‌شود و حجم داخلی پوسته آن باید با این تغییرات سازگار شود. این فرآیند، یک انقباض جهانی است که در آن نیروهای جزر و مدی نقش دارند، مشابه آنچه که در زمین اتفاق می‌افتد.
واترز همچنین تأکید می‌کند که کوچک شدن ماه تأثیرات بسیار کمی بر روی زمین دارد؛ به‌طوری‌که این تغییر اندازه، وقوع خسوف را تغییر نمی‌دهد و تأثیری بر جزر و مد روی زمین ندارد. به‌همین‌دلیل، نگرانی خاصی برای زمین از این بابت وجود ندارد، مگر اینکه انسان‌ها تصمیم بگیرند به ماه نقل‌مکان کنند.
آیا کوچک شدن ماه باعث زلزله می‌شود؟
مطالعات مربوط به زلزله‌های ماه به دوران مأموریت آپولو بازمی‌گردد، زمانی که فضانوردان دستگاه‌های لرزه‌نگاری را در سطح ماه قرار دادند تا لرزش‌ها را ثبت کنند. قوی‌ترین زمین‌لرزه‌های کم‌عمق در نزدیکی قطب جنوب ماه رخ داده است؛ منطقه‌ای که به نقاط فرود مأموریت آرتمیس ۳ ناسا برای بازگرداندن انسان به ماه در سال ۲۰۲۷ نزدیک است.
علیرغم ظاهر آرام ماه، این سیاره همچنان دارای فضای داخلی گرم است که باعث فعالیت‌های لرزه‌ای می‌شود. واترز و همکارانش گزارش می‌دهند که آخرین زلزله‌های قوی با مجموعه‌ای از گسل‌های لرزه‌ای فعال مرتبط است که ناشی از انقباض ماه و خنک شدن طبیعی هسته مذاب آن است.
چالش‌های ساکن شدن در قطب جنوب ماه
قطب جنوب ماه به دلیل داشتن مناطق دائماً سایه‌دار که ممکن است حاوی یخ آب باشند، مورد توجه قرار گرفته است. اما این منطقه نیز مانند سایر بخش‌های سطح ماه در برابر رخدادهای لرزه‌ای آسیب‌پذیر است و این مسئله می‌تواند زندگی در آنجا را برای ساکنان آینده دشوارتر و مخاطره‌آمیزتر کند.
علاقه به این منطقه پس از فرود موفقیت‌آمیز ماموریت هندرایان ۳ هند در سال گذشته افزایش یافته است. ناسا نیز این منطقه را برای فرود مأموریت آرتمیس ۳ انتخاب کرده است که ممکن است بازگشت فضانوردان به ماه در سال ۲۰۲۷ را به همراه داشته باشد. چین نیز برنامه‌هایی برای انجام مأموریت‌های آینده در این منطقه دارد.