کبود شدن پوست در بیشتر موارد ناشی از ضربه یا فشار به ناحیه‌ای از بدن است، اما گاهی اوقات بدون هیچ دلیل مشخصی پوست کبود می‌شود. این مسئله ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی: برخی ویتامین‌ها مانند ویتامین C، K و مواد معدنی مانند آهن در حفظ سلامت پوست نقش مهمی دارند. کمبود این ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند باعث ضعیف شدن دیواره‌های مویرگ‌ها شود که نتیجه آن کبودی‌های غیرعادی است.
پیری و ضعف پوست: با افزایش سن، پوست نازک‌تر می‌شود و بافت‌های زیرین آن ضعیف‌تر شده و بیشتر در معرض آسیب و کبودی قرار می‌گیرند.
بیماری‌های خونی: برخی بیماری‌ها مانند هموفیلی و مشکلات انعقاد خون باعث کبود شدن بی‌دلیل پوست می‌شوند. اگر کبودی‌ها مکرر و بدون ضربه باشند، ممکن است نشان‌دهنده مشکلی در سیستم انعقاد خون باشد.
مصرف داروها: داروهای ضد انعقاد خون، مانند وارفارین یا آسپرین، می‌توانند موجب کاهش قابلیت لخته‌شدن خون و کبودی راحت‌تر پوست شوند. برخی مکمل‌ها و داروهای ضد التهاب نیز ممکن است این تأثیر را داشته باشند.
بیماری‌های خودایمنی: برخی بیماری‌های خودایمنی که سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند باعث کبودی پوست شوند. این بیماری‌ها معمولاً به دلیل حمله سیستم ایمنی به سلول‌های سالم بدن رخ می‌دهند.
تغییرات هورمونی: در زنان، تغییرات هورمونی مانند کاهش استروژن در دوران یائسگی ممکن است باعث نازک‌تر شدن دیواره‌های مویرگی و در نتیجه کبودی‌های بی‌دلیل شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کبودی‌ها مکرر و بدون هیچ ضربه‌ای رخ می‌دهند، یا کبودی‌ها همراه با علائم دیگری مانند خونریزی‌های غیرطبیعی یا خستگی زیاد باشند، باید حتماً به پزشک مراجعه کرد. پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های خون و بررسی‌های تخصصی، دلیل این کبودی‌ها را شناسایی و درمان مناسب را ارائه دهد.