گودال ماریانا، عمیق‌ترین نقطه کره زمین با عمقی نزدیک به ۱۱ کیلومتر، همواره یکی از اسرارآمیزترین مکان‌های سیاره ما بوده است. صداهای عجیبی که از این منطقه به گوش می‌رسید، همیشه ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود.
در سال ۲۰۱۴، صداهای مرموزی از این ناحیه ضبط شد که به‌خاطر ویژگی‌های غیرعادی‌شان، حتی گمانه‌زنی‌هایی درباره منشأ فرازمینی آنها مطرح شد. حالا، پس از گذشت حدود یک دهه، دانشمندان سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) موفق به کشف منشأ این صداها شده‌اند.
این صداها که بین ۲.۵ تا ۳.۵ ثانیه طول می‌کشیدند و شامل ناله‌های عمیق با فرکانس پایین تا ۳۸ هرتز و اوج‌هایی تا ۸۰۰۰ هرتز بودند، توسط گلایدرهای زیرآبی ضبط شده‌اند. این صداها که "بیوتوانگ" نامیده شدند، تا مدت‌ها منشأ ناشناخته‌ای داشتند.
در سال ۲۰۱۶، گروهی از دانشگاه ایالتی اورگان احتمال دادند که این صداها متعلق به نهنگی ناشناخته از نوع باله‌دار باشد. شارون نیوکرک، دستیار ارشد تحقیقات صوت‌شناسی دریایی، آن زمان اظهار کرد: "این صدا بسیار متمایز است و بخش‌های عجیب و غریبی دارد. ناله کم‌فرکانس آن شباهت به نهنگ‌های باله‌دار دارد، اما آن صدای زنگ‌دار واقعاً منحصر به فرد است."
اکنون، محققان به سرپرستی دکتر آن آلن، با استفاده از داده‌های صوتی و بصری، موفق به شناسایی منشأ این صداها شده‌اند. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله "Frontiers in Marine Science" منتشر شد، این صداها توسط نهنگ‌های براید تولید می‌شوند.
نهنگ‌های براید در آب‌های گرم و معتدل اقیانوس‌های اطلس، هند و آرام زندگی می‌کنند. محققان ده نهنگ را در منطقه شناسایی کرده و توانستند نه مورد از آنها را در حال تولید این صداها ضبط کنند.
برای تأیید این فرضیه، تیم تحقیقاتی از هوش مصنوعی و روش‌های یادگیری ماشینی برای تشخیص صداهای "بیوتوانگ" در داده‌های صوتی گسترده استفاده کردند و حضور این صداها را در مجمع‌الجزایر ماریانا و جزیره ویک تأیید نمودند.
با وجود این کشف، محققان هنوز به طور دقیق نمی‌دانند چرا این نهنگ‌ها چنین صداهای غیرعادی‌ای تولید می‌کنند. دکتر آلن حدس می‌زند: "احتمالاً این صداها برای ارتباطات نهنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، مثل یک بازی 'مارکو پولو' در اقیانوس، اما برای اطمینان، نیاز به تحقیقات بیشتری داریم."