انشمندان بهتازگی کشفی شگفتانگیز انجام دادهاند: گرگهایی که رفتاری مشابه زنبورهای عسل از خود نشان میدهند و از شهد گلها تغذیه میکنند.
به گزارش ایسنا، گروهی از گرگها در اتیوپی مشاهده شدهاند که برخلاف عادتهای رایج گوشتخواران، گلها را لیسیده و از شیرینی شهد آنها بهره میبرند. این رفتار منحصربهفرد از گونه "گرگ سرخ" ثبت شده است، که در طی این فعالیت، پوزههای سفیدشان با گردههای زرد گلها پوشیده میشود.
ساندرا لای، بومشناس دانشگاه آکسفورد، همراه با تیمش معتقد است این گرگها ممکن است در گردهافشانی گیاهان نقش داشته باشند و اولین نمونه گردهافشانهای بزرگ گوشتخوار محسوب شوند.
تحقیقات جدید درباره گرگهای شهدخوار
این گروه در مقالهای توضیح دادهاند که گرگها هنگام جستجوی شهد، گردههایی روی پوزه خود جمعآوری میکنند، و این امر احتمالاً نشاندهنده نقش آنها در گردهافشانی است.
اگر این فرضیه تایید شود، این گرگهای در حال انقراض به فهرست اندک پستانداران غیرپرندهای میپیوندند که در گردهافشانی گیاهان مشارکت میکنند. این پدیده که به نام "جانورگُشنی" یا "تروفیلی" شناخته میشود، به مواردی اطلاق میشود که جانوران به انتقال گرده میان گلها کمک میکنند.
ارتباط گرگها با گردهافشانی
پستاندارانی که در گردهافشانی مشارکت دارند، اغلب ویژگیهایی نظیر استفاده از گلهای معطر، رنگارنگ یا شهددار را نشان میدهند. در مورد گرگ سرخ، گل گرزی با نام علمی Kniphofia uvaria مورد علاقه آنهاست. این گیاه، با شکوفههای خود که روی ساقههایی به ارتفاع یک متر رشد میکنند، شهد دلپذیری تولید میکند.
ساندرا لای و همکارانش پس از سالها مشاهده متوجه علاقه گهگاهی این گرگها به شکر شدند. طی یک مطالعه چهارروزه، شش گرگ مختلف از گلههای گوناگون ردیابی شدند. کلودیو سیلو، زیستشناس دانشگاه آکسفورد، درباره این پدیده گفت: "زمانی که گرگهای اتیوپیایی را در حال لیسیدن گلها دیدم، طعم آنها را امتحان کردم و متوجه شدم که شهدشان بسیار شیرین است."
ویژگیهای زیستی و زیستگاه
گرگ اتیوپیایی که کمتر از ۵۰۰ قلاده از آن باقی مانده، در ارتفاعات بیش از ۳۰۰۰ متری زندگی میکند و یکی از در معرض خطرترین گوشتخواران آفریقا محسوب میشود. این گرگ معمولاً رژیم غذایی سختگیرانهای دارد و بیشتر از جوندگان خاص تغذیه میکند. محققان احتمال میدهند که استفاده از شهد گلها برای این گرگها نقشی مشابه دسر داشته باشد.
اهمیت کشف جدید
بررسی ژنتیکی این گرگها نشان میدهد که آنها بازماندگان یک شاخه از سگسانان اولیه هستند. اگرچه نقش دقیق آنها در گردهافشانی هنوز بهطور کامل مشخص نشده، این رفتار توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است.
ساندرا لای در این خصوص گفت: "این یافتهها نشان میدهد که چقدر هنوز درباره این گوشتخواران کمیاب نیاز به یادگیری داریم."
این پژوهش در مجله Ecology منتشر شده است.